Op zaterdag 1 juli a.s. vindt in het Nationaal Theater in Den Haag de nationale herdenking van Keti Koti plaats, want 150 jaar geleden is de slavernij in Suriname afgeschaft.
Officieel al op 1 juli 1863, maar in de praktijk pas in 1873. Want een groot deel van de tot slaaf gemaakten moest nog 10 jaar lang onder staatstoezicht op de plantages werken om de “schade van deze maatregel” voor de plantagehouders te beperken. Daarom stopte de slavernij voor velen pas echt in 1873. Toen was het pas echt Keti Koti, toen werden de ketenen pas echt verbroken.
Afgelopen week werden we met iets soortgelijks geconfronteerd in het dossier over de aardbevingsschade in Groningen.
Ook al was het in 2013 duidelijk dat vanwege de veiligheid van de Groningers de gaswinning teruggeschroefd moest worden, toch duurde het bijna 10 jaar voordat de ministerraad hier uiteindelijk toe besloot. Vanwege de economische belangen en de dreiging van miljardenclaims van de grote oliemaatschappijen werd de aardbevingsschade van de Groningers al die tijd als nevenschade geaccepteerd.
Dit is de actualiteit van de leefregels die Paulus in Efeziërs formuleert voor de omgang tussen mannen en vrouwen, ouders en kinderen, heren en slaven, en in het verlengde daarvan die tussen werkgevers en werknemers, en ook die tussen de overheid en zijn burgers.
Wat zijn de principes die het concrete gedrag aansturen en welke zijn de soms onzichtbare machten die de ordening van de samenleving bepalen en zo het handelen van ieder mens in zijn verschillende relaties vormen of misvormen?
Preek over Efeziërs 5:21-6:9, gehouden op zondag 11 juni 2023 in de samenwerkingsgemeente CGK/NGK Het Lichtbaken te Zoetermeer: https://fpathuis.wordpress.com/wp-content/uploads/2023/06/preek-efeziers-521-64-2.pdf
Veldbeemd 